วิลเลียม แฟรงคลิน เกรแฮม คือ

• เกรแฮม
  บิลลี่ เกรแฮม

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• เลีย     ก. แลบลิ้นกวาดบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เลียริมฝีปาก หมาเลียแผล แมวเลียขน;
• เลียม     ก. เล็ม; แอบเข้ามา, เลียบ, เดินเลาะ; ทาบทาม.
• ลี     ก. ไป.
• ยม     ๑ ก. ร้องไห้. ( ข. ). ๒ ยม, ยมมะ- น. เทพเจ้าผู้เป็นใหญ่ประจำโลกของคนตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
• แฟรงคลิน     เบนจามิน แฟรงคลิน จอห์น โฮป แฟรงค์คลิน
• รง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
• รงค     รงคะ-, รง น. สี, น้ำย้อม; ความกำหนัด, ตัณหา, ความรัก; ที่ฟ้อนรำ, โรงละคร; สนามรบ, ลาน. ( ป. , ส. รงฺค).
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลิน     มาร์ติน คลิน
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิน     มายา ลิน
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกรแฮม     เคนเนท เกรแฮม บิลลี่ เกรแฮม วิลเลียม แฟรงคลิน เกรแฮม มาร์ธา เกรแฮม
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• แฮ     อ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง.
• แฮม     น. ขาหลังของหมูแช่น้ำเกลือแล้วรมควัน, หมูแฮม ก็ว่า. ( อ. ham).